Daar zijn we dan in Assen.
Even leek het er op dat ik de voorstelling zondagavond niet zou mee kunnen beleven. Afgelopen zaterdag kreeg ik last van proestbuien. Mijn vermoeden is dat ik in een gebouw woon met het Sick Building Syndroom. Daarom heb ik de GGD ingeschakeld met de vraag of ze met mij mee willen kijken wat er aan de hand kan zijn. Maar goed dit ter zijde.
Het overlijden van Harry Muskee.
Toen Harry Muskee overleed werkte ik bij een landelijke toonaangevende verzekeringsmaatschappij. We werkten daar met het programma SAP. De opleider die ons weg wijs mocht maken in dat systeem leerde ons dat de letters SAP staat voor : system against people.
Toen ik daar werkte had ik vooral veel telefonisch klanten contact. Zo kon het ook gebeuren dat ik de partner van Harry Muskee aan de telefoon kreeg die wat administratieve zaken regelde als nabestaande. In eerste instantie had ik niet in de gaten wie ik aan de telefoon had.
Pas toen het gesprek was beëindigd en de verbinding was verbroken drong het tot mij door wie ik aan de telefoon had gehad en dat mij zojuist werd verteld dat Harry Muskee was overleden. Dit gesprek is mij altijd bij gebleven.
Erwin Nyhoff in de rol van….
Gisteravond was Erwin Nyhoff in de rol van Harry Muskee. Al jaren bezoek ik de concerten en voorstellingen van Erwin. Iedere keer ben ik verrast door wat hij weet neer te zetten. Respect en bewondering heb ik voor hem. Ontzettend knap hoe hij alle teksten zich steeds weer weet eigen te maken. Vol overgave en vol energie was ook deze voorstelling weer. En wat een stem….
Het was in één woord: OVERWELDIGEND!
Herman Brood.
Tijdens de voorstelling had ik één moment dat ik het echt niet trok. Jochem Smit stond boven op een dak samen met Erwin. Jochem speelde de rol van Herman Brood en Erwin speelde de rol van Harry Muskee. Het lukte mij niet naar boven te kijken. Heb vreselijke last van hoogtevrees. Zelf als ik anderen op zulke hoogten zie staan begint mijn maag al te draaien. Dus van een dak springen zoals Herman Brood dat deed zal ik dan nooit doen……
Freitod .
De freitod van Herman Brood werd mooi in beeld gebracht. Dat wel. Ik spreek liever over freitod. Zelfmoord klinkt zo hard zo koud en afstandelijk. Freitod, daar klinkt tenminste nog iets van bevrijding in door. Weliswaar wel een late bevrijding. Denkt u nu na het lezen van dit : ” Ik heb ook wel eens gedachten aan freitod.” Zoek dan contact met https://www.113.nl/nl/ en praat er over.
Er over praten kan helpen andere en betere keuze’s te maken.
Geen foto’s en of video’s.
Tijdens de voorstelling mochten er geen foto’s en of videobeelden gemaakt worden. Het is te hopen dat de Stichting Mooie Verhalen zelf wel opnames heeft gemaakt en deze ook met ons wil delen. Het was gewoon ontzettend goed!
Instellingen zoals ” De Karke” kunnen er nog wat van opsteken hoe deze voorstelling met de nieuwe corona maatregelen werd georganiseerd.
Dit is binnen in het kerkgebouw van Luttenberg.
Dankbaar ben ik dat ik er toen en ook nu weer bij mocht zijn. Langs deze weg wil ik Erwin Nyhoff, Erwin Java, Alfred van den Heuvel, Alexandra Alphenaar, Caitlin Baank, Lisanne Dijkstra, Jochem Smit , alle andere medewerkers aan deze theatervoorstelling, bestuur stichting mooie verhalen heel erg hartelijk bedanken voor deze fantastische voorstelling.
Ik heb er buitensporig van genoten.
Tijdens de voorstelling vanavond hoorde ik allerlei nieuwe liedjes. Een lied wat mij in mijn hart geraakt heeft, is het lied : Mama Won’t You Buy Me A Dream.
Dreamin Man 