In haar boek “Het verlaten individu ” begint Esther van Fenema, met een verwijzing naar twee teksten uit de Bijbel: “ Eloï, Eloï, lama sabachtani? Mijn God Mijn God, waarom hebt gij mij verlaten? ” Woorden van de psalm dichter David en de woorden die Jezus roept als hij gekruisigd wordt. Op de achterflap staat te lezen dat volgens Esther van Fenema God ons heeft verlaten.


Eerder was ik van plan een recensie te schrijven over dit boek. Gaandeweg bemerkte ik dat dit boek zich veel meer leent besproken te gaan worden in een groep. Woon je in Zwolle of directe omgeving? Wil je in een kleine groep dit boek lezen en daarna samen bespreken?
Stuur mij dan een app bericht op 0624779207. Dan gaan we komende winter een aantal avonden organiseren.
Als ik het goed begrijp is Esther van Fenema opgegroeid met het geloof, echter heeft ze in de loop van de tijd haargeloof vaarwelgezegd. Luister in dit kader ook het interview terug welke Mischa Blok met haar had.
Ook ik ben met het geloof opgevoed. De afgelopen jaren heb ik op het punt gestaan mijn geloof vaarwel te zeggen. Uiteindelijk zijn er in mijn leven te veel dingen gebeurd die ik niet kan verklaren behalve door met Emanuel Rutten en Jeroen de Ridder te zeggen: “En dus bestaat God!”

Ook verwijs ik naar de grote dichter David die in psalm 139 onder meer het volgende zegt:
God u weet waar ik ben
7 Waar kan ik heen gaan
zonder dat u het merkt
Waar kan ik heen vluchten
Zonder dat u mij ziet?
8 Ik kan wel naar de hemel klimmen,
Maar dan bent u daar.
Ik kan wel afdalen
Naar het land van de dood,
Maar daar bent u ook
9 Ik kan naar de plaats waar de zon opkomt
Ik kan naar de plaats gaan waar de zon
Ondergaat
10 Maar ook daar zal uw hand mij leiden,
Ook daar houdt uw hand mij vast.
11 Ik kan wel willen
Dat het donker wordt,
Zodat u mij niet ziet
Ik kan wel willen
Dat de dag verandert in de nacht
12 Maar voor u is het donker niet donker
Voor u is de nacht net zo licht als de dag
De duisternis lijkt op het licht