Afgelopen zondag was ik aanwezig bij de unieke combinatie Erik Scherder en Jan Vayne. Het begon allemaal wat later omdat er een technische storing was. Voor de pauze kregen we een lezing van Erik Scherder over de werking van ons Brein. Doordat ik op de fiets was gekomen was ik wat rozig geworden en viel voor de pauze soms bijna in slaap. Kan dus niet alles na vertellen hahahaha.
De Dynamiek tussen de twee is uniek te noemen. Jan Vayne trakteerde ons op improvisaties. Hij vroeg het publiek met liedjes te komen hij speelde. Erik Scherder vertelde vervolgens hoe ons Brein werkt. Jammer genoeg kregen we geen handsouts mee van meneer Scherder zodat we het thuis nog even rustig na konden lezen.
Na de pauze ging Jan Vayne verder met bijzondere vertolkingen van liedjes die hem werden opgegeven. Op een gegeven moment dacht ik aan de film Wolfgang Amadeus Mozart. Jan ging namelijk op zijn rug op de pianokruk liggen en met gekruiste handen spelen. Kan mij herinneren dat deze unieke manier van spelen ook in die film voorkwam.
Briljant was het filmpje wat Erik Scherder liet zien van een man met Parkinson. Kan het hier vertellen, doe ik niet daarmee zou ik de beelden tekortdoen. Hopelijk wil Erik Scherder dat filmpje online delen zodat de mensen die er gisteren niet bij waren het ook kunnen zien. Werkelijk waanzinnig te zien wat muziek met mensen kan doen.
Toen ik thuiskwam had ik 75 kilometer op mijn Polar sporthorloge staan. Uiteraard was ik benieuwd wie er bij het wielrennen had gewonnen. Dus checkte ik even wat Thijs Zonneveld en Marijn de Vries hierover twitterden.
Moe maar voldaan viel ik gisteravond in een diepe slaap. De combinatie van muziek en fietsen, een betere slaapmedicatie bestaat er niet voor mij.
Dreamin Man 