Met de hand schrijven? @ds_Zwolle #ErikScherder “ Het is belangrijk voor de breinontwikkeling van kinderen.”

In de Stentor van zaterdag 18 maart 2023 trof ik in de bijlage Zaterdag & Zondag een artikel wat mijn aandacht trok. Het is zeer aan te bevelen dit artikel eens te lezen. Het gaat over schrijven met de hand. Juist deze week had ik voor het schrijverscafé een stuk met de hand  geschreven. Het was de opdracht het met de hand te schrijven in 450 woorden.  In eerste instantie was ik begonnen in WORD.

Eén van de deelnemers – die zeer slecht hoort – had het anders verstaan. Dit ondanks dat ze gebruikt maakt van de Rogerpen. Zij had verstaan dat je de opdracht in 50 woorden moest doen. Dat was haar gelukt. Heel knap. Toen ik tijdens de workshop vertelde dat ik het eerst in WORD had geschreven en daarna met de hand zei een andere deelnemer : “ Aha, jij hebt dus vals gespeeld! ”

Een begin van de opdracht handgeschreven.

Zo zag ik dat zelf niet, ik vond dat ik creatief was geweest. Met de hand schrijven, we doen het bijna nooit meer. Althans ik niet. Wel maak ik dagelijks een aantekening in mijn OMDENKEN agenda waar ik dankbaar voor ben. Hiervoor gebruik ik een onderlegger. Op die manier in een rechte lijn te schrijven.

Ooit geleerd van een vriendin die de PABO deed.

De opdracht voor het schrijverscafé had ik dus in WORD gemaakt. Wel heb ik een begin gemaakt het met ook met een pen te schrijven. Hiervoor heb ik speciaal papier gebruikt. Onder het papier ligt een A4tje met lijnen zodat ik op het blanco vel papier ook in een rechte lijn schrijf. Zo schreven we “ vroeger ”  onze sollicitatiebrieven.

Zelf merk ik dat het wel heel plezierig is met de hand te schrijven. Het kost wel meer tijd. Echter volgens Erik Scherder is het belangrijk voor de breinontwikkeling van kinderen. Dan zal dat voor de volwassen breinontwikkeling niet veel anders zijn. Toch?

Schrijft u nog wel eens een handgeschreven brief? Zo ja aan wie? En wanneer hebt u dat voor het laatst gedaan?  Ben heel erg benieuwd naar uw reacties.

#durftevragen

Schrijverscafé “Licht het Anker”; Lauren Daigle “Thank God I Do”.

Het ontmoetingscentrum het Anker is de plek van waaruit “Licht Het Anker ” zich aanbiedt als een plek voor passende dag invulling. Bij binnenkomst is er een ruime “kantine” waar je de andere deelnemers kan ontmoeten onder het genot van een kop koffie. De entree is ruim opgezet en heeft open karakter. In één van de zalen wordt de workshop van het schrijverscafé gegeven.

De reden dat ik hier graag ben heeft te maken met het feit dat ik mij hier als schrijver verder kan ontwikkelen. Als schrijvende redacteur van een krant heb ik mijn ambities naar beneden bijgesteld. Schrijven doe ik alleen nog voor mijn eigen blog. Thema van mijn blog: mijn fietsavonturen en mijn bijdrage aan een leefbaar inkomen en vakantie reizen voor iedereen.

Als ik in het schrijfcafé ben dan voel ik mij op mijn gemak. Het is heerlijk bezig te zijn met iets wat ik graag doe. Namelijk schrijven.  Ik voel mij hier gezien en gehoord. Het zijn misschien kleine stappen in mijn ontwikkeling als schrijver, het voelt wel alsof dit heel belangrijke momenten gaan worden in mijn leven. Deze plek betekend voor mij dat ik een kans krijg mij verder te ontwikkelen als schrijver. Een kans die ik – gretig als ik nog ben – met beide handen aanpak.

Behalve dat ik als schrijver in Het Anker kom heeft Het Anker voor mij ook een andere betekenis. Het is namelijk het vertrekpunt van de wandelgroep waar ik in mee wandel. Elke woensdagavond vertrekken we om 19.00 uur voor een wandeling en elke zaterdag tegen de klok van 09.30 uur vertrekken we naar een boslocatie in de omgeving. Organisator van deze wandelgroep is stichting Loopsport Zwolle.

Kortom Het Anker is op dit moment een baken van licht voor mij.

Behalve voor mijn blog schrijven zie ik ook mogelijkheden en kansen hier inspiratie op te doen verder te werken aan een lied wat ik aan het schrijven ben. Sinds 2009 werk ik aan een lied naar aanleiding van het overlijden van mijn vader. Soms ligt dit project tijden stil dan weer ben ik er weer even mee bezig. Het schrijven van een lied vind ik wel het meest ingewikkelde. Het is heel persoonlijk en het komt heel dichtbij. Het schrijverscafé is een plek waar ik mij veilig voel hier verder aan te werken. Kortom ik had geen mij betere plek kunnen wensen.

Een diepgevoelde dankbaarheid voor het leven dat WerV, Focus en SportService Zwolle deze laagdrempelige mogelijkheid aanbiedt!