@roosschlikker “moeder van glas”; de schaduwkant van de loopgroep

Toen ik nog in de Parel van Salland woonde luisterde ik redelijk veel naar de muziek van Daniel Lohues.  Daar haar haalde ik troost uit. Nog steeds vind ik zijn muziek en zijn teksten mooi en luister ik graag naar zijn muziek. In die periode heb ik mijzelf ook een derde naam gegeven en heb ik mij vernoemd naar Daniel Lohues.

Ja ik vind zijn muziek en teksten gewoon machtig mooi. Kan er niks aan doen. Binnenkort ga ik dan ook naar een concert van hem in Zwolle.

Daarnaast sprak de Bijbelse betekenis van de naam Daniel mij wel aan.

Zo kon het gebeuren dat ik een boek toegestuurd kreeg met een korte tekst van Roos Schlikker waarin ze schrijft: Voor Daniel, omdat iedereen een beetje van glas is. Liefs, Roos

Dit boek had ik recentelijk uitgeleend aan een kennis. Deze week kreeg ik het boek terug. Hij vertelde dat hij het boek niet gelezen had. Toen hij vertelde waarom niet, begreep ik het wel. Hij vertelde mij een aangrijpend verhaal over zijn relatie met zijn moeder.

Het boek van Roos raakt aan een teer onderwerp.

Mijn eigen moeder (80) heeft het boek ook gelezen, nou ja, gelezen. Het boek had ik haar te leen gegeven om te lezen. Toen ik haar vroeg wat ze ervan vond vertelde ze dat ze het niet gelezen had maar als luisterboek had geluisterd.

Deze week stuurde ik mijn moeder een appje met de vraag of het gelegen komt dat ik morgen even op bezoek kom. Ze appte mij terug: “ Ik heb al een andere afspraak. Ik zit nogal vol. Dat wordt mij teveel. Groetjes ”   

De schaduwkant van de loopgroep.

Vanmorgen heb ik gewandeld met de wandelgroep van LoopSport Zwolle. Als man tussen tien vrouwen voelde ik mij soms een klein beetje “allenig ”. In de groep is ook een wandelaar die onder weg regelmatig foto’s maakt. Dit keer had ze een hele mooie foto gemaakt met een toepasselijke tekst. 

In “de karke ” steek ik morgen in het kader van moeder dag een kaars aan voor alle moeders.

@zwolledoet bedankt voor de organisatie van @beursvloer038 ;  “ Ten Man Working ” Neil Young

Gisteren zijn we met Toegankelijk Zwolle naar de beursvloer in Hedon geweest. Het was weer een enerverende ervaring. De tijd vloog voorbij. Na afloop vertelde de projectleider van toegankelijk Zwolle dat ze nog met drie mensen een kop koffie gaat drinken.

Voor mij was het weer een leerzame avond. Zwolle doet heel erg bedankt voor de organisatie van een inspirerende avond.

@drbrambakker “De verstrooide psychiater”; (Wie de klomp past trekke hem aan)

Het is alweer een tijd geleden dat dr. Bram Bakker het boek “De dokter als patient” uitbracht. In die periode heb ik het boek met belangstelling gelezen.

Destijds had hij misschien beter een andere titel voor zijn boek kunnen bedenken. Toen het boek: “De dokter als patient ” uitkwam, was ik bij de presentatie van dat boek aanwezig. Heb hem toen een cadeau gegeven, het was ook mijn cadeau voor zijn verjaardag.

Had hem destijds misschien beter een paar klompen cadeau kunnen doen met de tekst ” De verstrooide psychiater.”

Neem ik nu wel of neem ik nu niet een seizoenkaart van PEC Zwolle?; De totale willekeur van het Stap-budget; “It’s All About The money!”

De afgelopen weken word ik wat heen en weer geslingerd in mijn twijfel of ik wel of geen seizoenkaart zal nemen voor volgend jaar nu PEC Zwolle in de hoogste divisie gaat spelen. Inmiddels ben ik al bij het stadion geweest voor informatie. Voor € 202,50 heb je een seizoenkaart. Je mag dan 17 thuiswedstrijden bezoeken, je betaalt dan voor 10 wedstrijden.

Met een bezoeker van inloophuis De Bres heb ik de mogelijkheden en onmogelijkheden doorgenomen. Als ik daar met hem over in gesprek raak, dan word ik weer enthousiast voor een seizoenkaart. Echter als ik dan de berichten in de media lees begin ik weer te twijfelen.

Op twitter ben ik hierover ook in “gesprek ” geraakt met Anton Cramer. In zijn laatste reactie schrijft hij: “Ik schreef het al eerder. De mindere kanten van het stadionbezoek worden onevenredig uitvergroot. Bespreek een plek op de familietribune en ga genieten.”

Toen ik deze tweet voorbij zag komen dacht ik: “Ja, Anton heeft gelijk! Ga genieten!!”

Echter als ik dan weer zo’n bericht in de Stentor lees, dan is het grote genieten met de hoofdletter G bij mij wel een beetje weg. Het gaat alleen om het grote Geld en niet om het Genieten. Dat zou een man als Anton Cramer zich ook mogen aantrekken.

Afgelopen week stond ik in de wachtrij voor het Stap-budget. Het is mij niet gelukt erdoor te komen. Anne – Marijke Buckens slaat wat mij betreft met haar column in de Stentor van 6 mei 2023 de spijker op zijn kop.

Waar een klein dorp groot in kan zijn: de documentaire “Duutsers” van @Geertjanlassche

Gisteravond ben ik naar mijn geboortedorp Rouveen geweest. Het uitgestelde feest 75 jaar bevrijding werd grootst gevierd en herdacht met het grootste bevrijdingskoor van Nederland. Indrukwekkende verhalen van nabestaanden en prachtig liederen werden er gezongen. Hopelijk is alles straks nog een keer terug te luisteren en te bekijken.

De hoeveelheid mensen die erop af zijn gekomen toonde wel aan dat het enorm leefde. Wellicht dat de documentaire “Duutsers” hier ook van invloed is geweest. De documentaire was een dag ervoor op t.v. te zien en tijdens deze bijeenkomst grotendeels opnieuw getoond.

Homepagina

Hoe dromen ons blijven bezielen; de traingtips van wijlen Grete Waitz; @DanielLohues “Allenig moe ‘j’ t ok kunnen”

Gisteren had ik hier iemand thuis bij mij op bezoek. In één van zijn laatste appjes appte hij mij: “wat weet je nu eigenlijk van mij?” Recentelijk kwamen we elkaar in het voorbij gaan toevallig ergens tegen. Met mijn linkerhand hield ik even zijn linkerschouder vast en noemde zijn naam. Hij herkende mij niet. Dat hij mij niet herkende verbaasd mij niet. Niet iedereen weet dat ik soms een regenboog pet draag.

Toen hij gisteren bij mij thuis was begreep ik wel wat hij bedoelde met het bericht “wat weet jij nu eigenlijk van mij?” In een openhartig gesprek liet hij zich van zijn meest kwetsbare kant zien. Dankbaar ben ik voor dit gesprek met hem omdat hij mij ook liet zien hoeveel veerkracht een mens heeft en hoe de moderne technologie ons daarbij kan helpen.

Die pet heeft in corona tijd voor mij een bijzondere betekenis gekregen. Deze kocht ik van ” onze fietsburgemeester ” Marijn de Vries. Nog nooit had ik haar in het echt ontmoet. Tot vorige week ik even een kop koffie had gedronken bij Brasserie Dunnik. Toen ik naar buiten liep zag ik haar aan komen wandelen, ik herkende haar meteen.

Zij herkende mij natuurlijk gelijk aan mijn pet en we glimlachten even naar elkaar als een blik van herkenning, groeten elkaar en liepen weer door. Het credo van Frank en Marijn #ridealong #ridealone #rideone zal ik nooit vergeten.

Mijn bezoek had ik gisteren kennis laten maken met het werk van mijn oudste digitale vriend wijlen Paul de Blot.  Het boek DANKBAARHEID. Eigenlijk had ik hem ook even een blik binnen in het boek moeten gunnen. Dat had waarschijnlijk meer indruk gemaakt.

We verwonderen ons vol dankbaarheid over de vlinder die speels geniet van het liefdesspel met de bloem. ( Paul de Blot DANKBAARHEID )

Dankbaar ben ik dat ik in Corona tijd mensen als Frank en Marijn heb leren kennen via de digitale weg.  Marijn de Vries was in corona tijd voor mij een moderne digitale engel.  De regenboog pet heeft mij er mede doorheen gesleept toch in beweging te blijven op momenten dat ik het niet meer helder zag. Daarom draag ik nu in pre corona tijd deze pet ook met gepaste trots en met veel plezier.

Toen mijn bezoek gistermiddag wegging zei ik tegen hem: “Kop op he!” Met dat ik dat zei dacht ik: “De muziek van Daniel Lohues zit helemaal in oen kop. Kun je verder ook niets aan doen. ”

Allenig moe ‘j’ t ok kunnen

De afgelopen dagen ben ik even weggeweest. Bij thuiskomst lag het boek WERELDKLASSE in de brievenbus. Dit boek heb ik beloofd uit te lenen aan een vrouwelijke hardloopster uit Zwolle die via twitter om training tips vroeg. Het schema voor beginnelingen van Grete Waitz gebruik ik nu zelf mijn conditie te verbeteren.

Even een paar dagen er tussen uit; “Ik hou van Holland”

Gisteren kreeg ik een aanbod dat ik een paar dagen een minivakantie mocht vieren in een huisje. Omdat ik er echt wel even aan toe ben een paar dagen weg te gaan ben ik dankbaar op dit aanbod ingegaan. Het is in de regio en op fietsafstand. #dankboek

Met het projectkoor zongen we gisteren onder andere: ” Ik hou van Holland”

Toepasselijk lied.

Ik hou van Holland, landje aan de Zuiderzee

Een stukje Holland draag ik in m´n hart steeds mee

Daar waar de molens draaien in hun forse kracht

En waar de bollen bloeien in hun schoonste pracht

Ik hou van Holland, met je bossen en je hei

Jouw blonde duinen in een bonte rij

Op heel dees grote aard, al ben ik van huis en haard

Is het kleine Holland mij ´t meeste waard

Holland, met je koetjes en je weiden

Ik mag je zo gaarne leiden

Met je molens aan de vliet

Holland, al trek ik naar vreemde stranden

En doorkruis ik alle landen

Jou vergeten doe ik niet

Ik hou van Holland, landje aan de Zuiderzee

Een stukje Holland draag ik in m´n hart steeds mee

Daar waar die molens draaien in hun forse kracht

En waar de bollen bloeien in hun schoonste pracht

Ik hou van Holland, met je bossen en je hei

Jouw blonde duinen in een bonte rij

Op heel dees grote aard, al ben´ k van huis en haard

Is het kleine Holland mij´ t meeste waard

Bidden en een kerk binnen stappen is niet voor iedereen vanzelfsprekend; Wilma’s new morning.

Bidden en een kerk binnenstappen is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Zelf ben ik kerkelijk en pastoraal gezien op dit moment “dakloos.” Een predikant bood mij aan samen met hem te gaan onderzoeken bij welke kerkelijke gemeente ik het beste aansluiting kan zoeken. Daar ben ik hem dankbaar voor.

#dankboek

Wel kom ik nog in de kerk. Vooral om te bidden zonder woorden en te zingen.

Bidden zonder woorden heb ik geleerd in de Parel van Salland, Luttenberg. Daar stak ik zo af en toe een kaars aan voor de mensen die mij lief en dierbaar zijn. Ook op andere plekken steek ik kaarsen aan. Waarom ik bid zonder woorden?

In Luttenberg staat een prachtig mooie kerk waar je kan bidden zonder woorden.

Omdat ik niet zo’n goeie bidder ben. Vaak bid ik voor de verkeerde dingen. Zo af en toe schrijf ik ook in een gebed schrift. Zo had ik recentelijk gebed gevraagd voor een man die van zijn vader te horen had hij gekregen dat hij geen contact meer met hem wilde.

In het midden mijn lieve dochter met links en rechts geflankeerd door haar beide broers mijn lieve zonen.

Een paar weken later vernam ik dat het onmogelijke was gebeurd. Vader en zoon hebben weer contact. Gebed verhoring? Het is zo moeilijk daar een zinnig antwoord op te geven. Ik heb ook wel eens gebed gevraagd in het gebedsschrift voor een vrouw die kanker had.

Dat gebed werd niet verhoord. Haar zoon benaderde mij rondom haar begrafenis via Facebook en zei tegen mij ” Harry, mijn moeder is overleden. Nu heeft ze een lied bij jou op jouw Facebookpagina gehoord en gezien. Ze heeft mij gevraagd of ik contact met jou wilde opnemen en te vragen welk lied dit was. ”

Het ging om het lied van Matthijn Buwalda :” Schreeuwen naar de hemel.”

Matthijn Buwalda komt later dit jaar naar Zwolle.

Dit is de reden dat ik nu studeer op het lied Jenny’s new Morning van Erwin Nyhoff. Met toestemming van Erwin mocht ik ervan maken: ” Wilma’s new morning.”

Prachtig mooi lied, een lied waarvan Johan Derksen ooit zei: ” Het beste en mooiste lied ooit gemaakt door een Nederlandse artiest.”

Mocht u dit lezen en denken: ” Een kaars aansteken dat wil ik wel doen, echter een kerk stap ik niet naar binnen”, steek dan eens kaars digitaal aan en laat eens een intentie achter op deze blog voor wie u een kaars aansteekt en waarom.

Alle intenties worden door mij voor publicatie gelezen.

https://www.kaarsje.nl/

Over hoop en glorie ( zingen is dubbel bidden) ; Vera Lynn Land of Hope and Glory.

Iemand zei eens tegen mij : “hoop is uitgestelde teleurstelling”. Die zelfde persoon zei tegen mij : “We don’t have the right to give up our hope!” Morgen zingen we met het projectkoor zingen onder de peperbus over hoop en glorie.

Zingen is dubbel bidden.

Home Zingen Onder De Peperbus
Zondag 30 April 2023 zingen we weer van harte welkom!

De Column van @TijsvandenBrink die stof deed opwaaien  ; @Lauren_Daigle Thank God i do!

Recentelijk kreeg ik in de muziekwijk Holtenbroek ( Zwolle ) de autobiografie aangeboden van een zoonschoon van wijlen Johan Maasbach. Een wonderlijk verhaal van een bijzonder mens.

Toen ik bovenstaande tweet van Tijs van de Brink voorbij zag komen moest ik denken aan een foto die ik in dit boek had gezien.

Dit zie ik Tijs van de Brink nog niet gauw doen hahahaha. Zelf heb ik ruim twee jaar geleden afstand gedaan van mijn auto. Begrijp me goed ik mag graag autorijden.  Toen ik nog voor

werkte heb ik in de mooiste en duurste auto’s gereden. De auto is nog een steeds een heilige koe.  

Merk nu na ruim twee jaar dat het eigenlijk best goed te doen is voor mij zonder auto te leven.  Ik fiets en wandel veel meer dan voorheen. Daar geniet ik ook veel meer van.  En in de stad is het gewoon rapper op de trapper. Daarnaast valt het mij op dat in de stad heel veel auto’s gewoon tijden stil staan.

Bizar eigenlijk.

Wat ik uit de autobiografie van Johan Maasbach tot nu toe opmaak is dat er vele wegen zijn die naar Rome leiden. Ook vroeg ik mij af wat voor auto Lauren Daigle tegenwoordig rijdt. Rijd ze wel in een auto? Misschien heeft ze net als ik wel afstand gedaan van de auto.

Wie het weet die mag het zeggen.