Met deze blog wil ik u onder meer meenemen in mijn fiets avonturen en mijn groei in het leveren van mijn bijdrage aan een leefbaar inkomen en vakantie reizen voor iedereen.
Tijdens de doorstart van de Stadshagen Run in het jaar 2023 wandelde ik als initiatiefnemer van deze loop over het terrein in het Twistvlietpark. Wat genoot ik ervan dat mijn “droom” lijkt uit te komen. In het jaar 2005 had ik in een schrift geschreven: “wat wil ik creëren? Een Stadshagen Run wat ieder jaar weer terugkomt. ” Mede door corona leek alles stil te komen vallen.
Het lijkt erop dat de energie nu de goede kant oprolt. Daar ben ik dankbaar voor omdat ik zie en merk dat er verbinding ontstaat tussen mensen. Mede door dit evenement.
Toen ik vorig jaar door het Twistvlietpark wandelde kwam ik in contact met Berthold Berger. Wie kent hem niet. BBlopers, je komt ze echt overal tegen. Nu heeft Berthold samen met een aantal mensen een sportdank ontwikkeld. Deze mocht ik testen. Dat heb ik gedaan. Vooral tijdens het fietsen en na het fietsen. Energy Carbo + citroensmaak. Wat ze erin hebben gestopt dat weet ik niet precies. Persoonlijk vond ik het een lekker sportdrankje. Wat je bij andere sportdranken nog wel eens hebt is dat het pikkerig is. Deze is dat totaal niet.
Ook de recovery Protein Boost Vegan tropical smaak voor na het sporten is mij goed bevallen. Eén min puntje vind ik dat je in de grote pot niet met je hand in kan komen. Nu zijn mijn handen ook wel redelijk fors, dat zou mijn tip zijn.
Verzin daar iets op.
De sportdrank is onder andere te koop bij de Jumbo in Holtenbroek. Vanuit de muziekwijk Holtenbroek zeg ik: “Probeer het gewoon eens een keer uit. Daar krijg je zeker geen spijt van!”
Vanmiddag was het dan zover. Samen met mijn running therapeute van Buuurtzorg-t heb ik de Peperbus beklommen. Dat was nog een hele klim kan ik je vertellen. Tijdens het beklimmen hadden we mooie gesprekken. Onder andere over mijn toekomstplannen. Wel of niet gaan verhuizen. Mijn werk bij Vakmensen. Uiteraard ook over hardlopen en vooral dan ook hoe weer te beginnen met hardlopen.
Moest daarbij denken aan wijlen Wijnand Richter die op zijn 65e begon met hardlopen.
Graag wil ik dit jaar een aantal vijf km loopjes doen. Het moet mogelijk zijn. Is het wel haalbaar de Munnikenslagloop in Rouveen? De Salverdaloop in Berkum dat zal geen probleem worden. Denk ik. De vijf km van de Stadshagen Run zal ook geen probleem worden. De vijf km crossloop in Luttenberg lijkt mij ook erg leuk te doen.
Terwijl we op de Peperbus wandelden hadden we een mooi gesprek met een prachtig uitzicht.
Mijn running therapeute gaat nu eerst op vakantie en daarna heeft ze een interne training. Misschien wel de nieuwe running therapie training hahahaha.
Ook hebben we teruggekeken op dat wat gepasseerd is. Boven op de Peperbus zei ik dat ik geleerd heb dat dankbaarheid de kernwaarde van het leven is. Het is niet altijd makkelijk in rot situaties toch dankbaar te blijven. Toch blijf ik het proberen.
Een beter KEUZE zie ik niet.
Zonder DANKBAARHEID geen GELUK.
Natuurlijk zullen er ook situaties komen waarin ik het moeilijk vind iets te benoemen waar ik dankbaar voor ben. Gelukkig heb ik inmiddels een dankboek met ruim 65 pagina’s met aantekeningen waar ik dankbaar voor ben geweest.
In de muziekwijk Holtenbroek zit Emilia regelmatig bij de Jumbo Holtenbroek op een stoeltje. Ze verkoopt daar de Herbergkrant. Regelmatig koop ik een krantje van haar. Vandaag had ze nog maar één krant. Die wilde ze niet meer verkopen. Mede daarom werd het tijd voor een gesprek met haar. Een nieuw verhaal.
Als ik haar vraag of ze mee wil werken aan een interview voor de Herbergkrant zegt ze: “Ja, dat is goed.” We besluiten binnen bij bakkerij Gorka te gaan zitten. Terwijl ik een kop thee voor haar bestel en een kop koffie voor mijzelf, zie ik haar vragende blik. Ze begint in een taal tegen een medewerker van Gorka te praten die ik niet versta.
De medewerker van Gorka vertelt mij dat Emilia zich afvraagt wat de bedoeling is. Aan de medewerker leg ik uit dat ik een verhaal met een foto van haar wil maken voor de Herbergkrant. Dan gaan ze weer over in de taal die ik niet versta en zegt Emilia: “Dat is goed.” Als ik haar vraag in welke taal ze nu met elkaar spraken zegt ze: “Ik kom uit Bulgarije en ik spreek Bulgaars en een klein beetje Turks.”
We raken verder in gesprek. Soms is het door de taalbarrière een beetje zoeken of we elkaar wel goed verstaan. Daarom wil ik Google translate erbij pakken. Helaas op dat moment heb ik geen internetverbinding met mijn mobiele telefoon. We praten verder en Emilia zegt: “Als het heel koud is en heel hard regent dan ga ik geen krant verkopen. In de kou zitten is gewoon niet fijn.”
Het ijs lijkt gebroken en Emilia begint te praten. Ze vertelt dat haar moeder tachtig jaar is en dat ze vier kleinkinderen heeft. Het geld wat ze met het verkopen van de Herbergkrant verdient gebruikt ze voor een spaarplan. Ze wijst op haar gebit en zegt: “Op dit moment ben ik aan het sparen voor een prothese. Dat wil ik door een tandarts in Bulgarije laten doen. De tandarts in Nederland begrijp ik niet goed.”
Als ik haar vraag wil je nog iets tegen de lezers zeggen? Zegt ze : “Ja ”, ze neemt nog een slokje van haar thee en kijkt mij met een glimlach aan en zegt: “Iedereen die mij geholpen heeft wel ik heel hartelijk bedanken.”
Als ik verder vraag zegt Emilia: “Niet meer vragen. Nu is genoeg.” We spreken af dat ik haar op de hoogte hou of en wanneer zij in de Herbergkrant komt te staan. Ze knikt mij vriendelijk toe en zegt: “ Bedankt voor de thee.”
Met enige regelmaat drink ik een kop koffie bij inloophuis de Bres. Er werken daar leuke en aardige mensen. Soms krijg ik daar ook leuke tips van de vrijwilligers. Zo kreeg ik een tijdje geleden van één van de vrijwilligers de tip eens met een spirelli te gaan werken.
Nou dat was nog een heel gedoe voor mij. De gebruiksaanwijzing die bij het gekochte artikel zat, daar kwam ik niet veel verder mee. Als er een film van gemaakt was hoe ik de eerste keer de spirelli gebruikt heb, dan had dat vast op de lachspieren gewerkt bij de kijkers.
Het ging echt helemaal mis.
Vanmiddag was degene die mij de tip had gegeven van de spirelli aanwezig bij inloophuis de Bres. Als je eenmaal weet hoe het werkt is echt heel simpel.
Hahahahaha…..
De spirelli is echt een hebbe dingetje.
Vandaag was het voor mij een beetje een rare dag.
Toch kijk ik met dankbaarheid terug op deze dag. In mijn dankboek noteer ik straks dat ik dankbaar ben dat ik uitleg heb gekregen hoe je een spirelli gebruikt.
Toen ik vanmiddag thuis kwam zag ik de mensen van de kerk met hun caravan staan. Ze deelden pannen koeken uit. Dat doen ze wel vaker. Was nog net op tijd er één te verorberen.
Terwijl ik vanavand aanwezig was bij de besluitvormings ronde van de Gemeente Zwolle had ik nog wat te lezen. De Vinexpress en de Assendorper. Naast mij zat een dame die keurig verslag uitbrengt. Dat lees ik morgen wel even terug. Er is heel wat besloten vanavond.
In de Vinexpress viel mijn oog op het artikel van één van mijn beste vrienden en collega schrijver Geert Jan den Hengst. Heb diepe bewondering voor hem hoe hij invulling geeft aan zijn schrijversbestaan. Daar kan ik nog veel van leren.
Terwijl ik luisterde naar het geen er allemaal besproken werd raakte mij het bericht in de Assendorper. De Singel Reunion Party. Kan mij nog goed herinneren wanneer ik voor het laatst in de Singel ben geweest.
Op die avond stond ik bij de ingang van de gemeenteraad de wijkkrant Holtenbroek uit te delen. Dit naar aanleiding van een artikel wat ik had geschreven voor deze krant. Na afloop heb ik toen nog wat gedronken in De Singel.
De wijkkrant Holtenbroek is net als de Singel op houden te bestaan.
Nu heeft een lieverd – die luistert naar de naam Anne – Els – het intiatief genomen tot De Singel Reunion Party. U begrijpt natuurlijk wel dat ik onmiddelijk een kaartje heb gereserveerd.
Vanmorgen zat ik in de Verrijzeniskerk in de muziekwijk Holtenbroek, en iets wat ik eigenlijk nooit doe, ik had mijn mobiele telefoon meegenomen de kerk in. En heel even keek ik op Facebook. Daar zag ik het volgende bericht voorbijkomen:
Elke tweede zondag van de maand zijn deze muzikanten te bewonderen bij het Wijnhuis. Zeer zeker de moeite waard. Annemiek zong ook een lied van Ramses Shaffey. Heb mij altijd afgevraagd waarom Ramses over Sammy zong.
Waarom niet over Henk, Wytze, Wouter, Lieuwejan of Arie?
Volgende week zaterdag is er weer het Neil Young festival in Zuidhorn. De drijvende kracht achter dit kleinschalig en intiem festival is Arnold Wegman. Complimenten voor Arnold Wegman hoe hij ieder jaar weer een mooi lijst met bands weet te presenteren, Ook de innerlijk mens wordt niet vergeten. Op dit moment zijn er nog tickets te bestellen.
Het is nu ongeveer drie jaar geleden dat ik afstand heb gedaan van mijn auto. Had ik op dit moment nog wel een auto dan toog ik zaterdag 20 April 2024 ook af naar Zuidhorn. Met de trein of de fiets, het kan allemaal wel, echter ik merk dat dit net even te veel energie van mij vraagt. Met mijn energie ga ik zuinig om. Gelukkig zijn er dit jaar ook uitzendingen op TVNoord, krijg ik er op afstand toch nog wat van mee, eigen bbq aan zetten en het feest is compleet hahahaha.
In de loop de jaren heb ik redelijk wat cd-s gekocht van Neil Young. Een drietal collectie items licht ik er even uit.
Op de cd This Note’s Fo You Too! staan allemaal coverbandjes van over de hele wereld. De opbrengst van de verkoop van die cd ging destijds naar de stichting die Neil Young in het leven heeft geroepen voor de zorg van zijn twee kinderen die alle twee dezelfde bijzondere spierziekte hebben.
De Zwolse band Harvest leverde het lied : ” The Old Country Waltz” aan. In deze band speelt een familielid van mij. Van hem heb ik ooit de eerste akkoorden op gitaar geleerd bij het lied ” Comes a time” van Neil Young , op een zolderkamer in Rouveen in de zomer van 1978.
Deze cd’s doe ik in de verkoop. Van de opbrengst gaat 10 % naar de stichting weekje weg. Vakantie is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Binnenkort hoop ik zelf ook weer eens de stoute schoenen aan te trekken en op straat te gaan zingen en spelen voor deze stichting.
Mijn lijf lied is Dreamin Man.
Mijn vertolking kunt van dit lied met interview kunt u – als u dat zou willen – beluisteren via de volgende link. Dit interview is uitgezonden op een kleinschalig internet radio zender in New York en New Jersey. Dien er wel bij te zeggen dat ik destijds tijden niet gezongen en gespeeld had.
Daarna heb ik opnieuw zangles en gitaar les genomen.
Toen ik mij vanavond aan het omkleden was voor mijn wandeling met de wandelaars van loopsport Zwolle werd ik gebeld door natuurmonumenten. Ze vroegen mij of ik wel eens wandelde in de natuur. Tijdens dit telefoon gesprek vertelde ik dat ik mij juist aan het omkleden was voor een wandeling in de natuur met een krasse groep wandelaars van Stichting Loopsport Zwolle. Ze zochten leden om de natuur onder de aandacht te houden van de politiek in Den Haag. Natuurlijk steun ik dat van harte. Tijdens de wandeling merkte één van de deelnemers op : ” Onder druk wordt alles vloeibaar!” Een mooie uitspraak…….
De krasse wandelaars van Loopsport Zwolle wandelen niet alleen op de woensdag avond, ook op de zaterdag ochtend wandelen ze. Dan in het bos ergens in de regio van Zwolle. Voor meer info over deze community zie ook de Facebookpagina van Stichting Loopsport Zwolle of de website.
Dit is een letterlijke weergave van een presentatie die ik namens Toegankelijk Zwolle heb gegeven aan studenten zorg van Deltion College Zwolle.
Vraag 1: Zijn er mensen die nu meekijken en mee luisteren die zelf enkelzijdig horend zijn of iemand in zijn of haar direct omgeving kennen die zelf enkelzijdig horend is?
Indien ja: wat ik nu ga vertellen over de techniek waar ik gebruik van maak wil niet zeggen dat dit ook voor jou of de persoon die jij kent kan werken. Ieder gehoorverlies is weer anders. Mocht je na het aanhoren van mijn verhaal denken: “Ik wil hier meer over weten maak dan een afspraak met je huisarts en vraag om een verwijzing naar een KNO-arts. Mocht je op de Isala Zwolle aangewezen zijn maak dan een afspraak met de KNO-arts dr. Det-Bartels. Uiteraard ben ik na deze meting ook beschikbaar voor vragen van mensen die of zelf enkelzijdig horend zijn of iemand kennen die enkelzijdig horend is.”
Indien nee: gelukkig maar.
Wil iedereen die wel eens gehoord heeft van een bot verankerd hoortoestel (Baha) zijn of haar hand opsteken?
Als er mensen zijn die er wel van gehoord hebben vul mij gerust aan indien ik iets niet vertel wat eigenlijk wel verteld zou moeten worden.
Als er geen mensen zijn die ervan gehoord hebben:
Dan gaat er nu heel veel informatie op jullie af komen. In ongeveer 10 minuten tijd vertel ik mijn verhaal van gehoorverlies en de ontdekking van de mogelijkheden van de Baha. Dit bestrijkt een tijd van ruim 40 jaar. Veel vertel ik dus niet hahaha.
Misschien hebben jullie wel gehoord dat prinses Beatrix recentelijk aan haar gehoor is geopereerd. De moeder van Koning Willem – Alexander had een cholestatoom. Dat is een hardnekkige vorm van middenoorontsteking, waarbij ontstekingscellen de botjes in het middenoor aantasten. Dat kan leiden tot gehoorverlies.
Als kind heb ik hier ook mee te maken gehad. De ontsteking heeft destijds mijn gehoor dusdanig aangetast dat ze alles opnieuw hebben proberen op te bouwen. Dit hebben ze twee of drie keer geprobeerd. Alle keren is dit uiteindelijk mislukt. De ontsteking was zo heftig dat alles wat er nieuw ingezet was er gewoon weer uitgedrukt werd.
Toen ik zestien jaar was hebben ze bij mij, omdat ze de ontsteking niet onder controle konden krijgen, alles uit mijn rechteroor weggehaald inclusief de ontsteking. Men was bang dat de ontsteking verder het hoofd in zou groeien. Ze noemen dit een radicale holte. Heden ten dage zou men dit niet meer zo oplossen zo vertrouwde mijn huidige KNO-arts mij toe.
Vanaf dat moment was ik gehandicapt. Met vallen opstaan heb ik daar mee leren dealen en door schade en schande ben ik wijzer geworden. Als je met één oor hoort dan verandert je gedrag, je gaat altijd een positie kiezen waardoor je de ander zo goed mogelijk kan horen. Dat levert soms gênante situaties op. Enkelzijdig horend wordt ook wel eens een onzichtbare handicap genoemd. Immers je ziet niets aan mij? Waar je het wel aan kan herkennen dat iemand enkelzijdig horend is aan het feit dat iemand steeds met zijn hoofd naar een bepaalde kant draait.
Zoals ik al zei door schade en schande ben ik wijzer geworden. In het jaar 2009 ben ik in een werksituatie hard geconfronteerd met mijn handicap. Dit heb ik als uitsluiting ervaren vanwege mijn handicap. Zonder daar verder dramatisch over te willen doen, dit was voor mij persoonlijk een pijnlijke ervaring. Nu kijk ik er op terug als één van de beste dingen die mij is overkomen.
Het was aanleiding voor mij opnieuw contact te zoeken met mijn toenmalige KNO-arts met de vraag of een hersteloperatie mogelijk was. Omdat ze bij mij de buis van Eustachius dicht hebben gemetseld hadden was een hersteloperatie bij mij te riskant.
De KNO-arts vroeg toen aan mij: “Harry heb jij wel eens gehoord van een BAHA? ” Waarop ik zei: “Een BAHA? Nee, daar heb ik nog nooit van gehoord.” Waarop de KNO-arts zijn stoel omdraaide en hij iets van een tafel pakte op een stalen pen en tegen mij zei: “Kijk dit is een Baha, ik denk dat dit ook voor jou kan werken.”
Laat de Baha zien aan de deelnemers.
Hij keek mij aan en zei: “Ik zie je glimlachen.” Waarop ik zei: “ja als er een oplossing is dan heel graag.” Vanaf dat moment ben ik een traject ingegaan verder te onderzoeken of deze techniek ook echt bij mij werkte en of ik het ook echt zou willen. Het heeft namelijk wel wat gevolgen.
In mijn schedel hebben ze een schroef vastgezet van het metaal soort titanium. Titanium heeft de eigenschap te vergroeien met beenmerg. Dit is een kleine ingreep die zowel onder plaatselijke verdoving kan als algehele verdoving.
Vraag: enig idee waar deze techniek vandaan komt? Antwoord kaakchirurgie.
Laat de schroef zien.
Op deze schroef kan ik de Baha vastklikken.
Laat de drukknop zien en klik de Baha vast op de schroef.
De techniek is als volgt: geluid is trilling. De processor geeft de trilling door aan de schroef. De schroef geeft het weer door aan de schedel, de schedel aan het slakkenhuis en het slakkenhuis geeft dit weer door aan de gehoorzenuw en zo hoor ik weer.
De Baha heeft drie standen. Stand één is voor een één op één gesprek, stand twee voor een wat rumoerige omgeving en stand drie voor muziek.
Laat het zien hoe je de Baha op verschillende standen kan zetten.
Naast de Baha maak ik ook gebruik van de resound multi microfoon. Dit is een microfoon die ik bijvoorbeeld in een restaurant kan gebruiken. Een voorbeeld: als vader van drie kinderen vind ik het gezellig samen met mijn kinderen uit eten te gaan. Echter zo met z’n vieren aan een tafel blijft het voor mij lastig het gesprek goed te kunnen volgen. Iemand die met twee oren kan horen kan achtergrondgeluid weg drukken en inzomen op een gesprek. Dat lukt mij niet.
De resound multimicrophone doet dat voor mij.
Laat de microfoon zien.
De microfoon leg ik op tafel en deze microfoon pakt het gesprek op wat aan tafel plaats vindt en via blue tooth brengt dit apparaat het gesprek naar de Baha. Het apparaat heeft een bereik van ongeveer 30 meter. Je kan het dus ook heel goed gebruiken tijdens een les of college.
Het brengt soms ook grappige situaties met zich mee. Samen met mijn kinderen was ik een keer uit eten op een gegeven moment zei ik: “eeeuuuhmmm ik moet even naar het toilet.” Terwijl ik weg liep en op ongeveer twintig meter afstand was, hoorde ik mijn dochter zeggen: “papa ik zet de microfoon even uit we willen het even over jou hebben” (gelach hahaha.)
De Baha heeft er ook voor gezorgd dat ik te maken kreeg met een gedrag verandering. Immers ik hoef minder mijn best te doen de ander goed te kunnen verstaan. Daar moet ik nog steeds wel aan wennen. Nog steeds ben ik geneigd dat mensen altijd links van mij staan en of zitten. Dit is dus eigenlijk niet meer nodig. Ook heb ik gemerkt dat muziek maken en luisteren voor mij een andere betekenis heeft gekregen. Muziek raakt ontroerd mij meer dan voorheen. Kortom de Baha heeft de kwaliteit van mijn leven vergroot, het blijft echter een hulpmiddel.
Dreamin Man 