Dit is een letterlijke weergave van een presentatie die ik namens Toegankelijk Zwolle heb gegeven aan studenten zorg van Deltion College Zwolle.
Vraag 1: Zijn er mensen die nu meekijken en mee luisteren die zelf enkelzijdig horend zijn of iemand in zijn of haar direct omgeving kennen die zelf enkelzijdig horend is?
Indien ja: wat ik nu ga vertellen over de techniek waar ik gebruik van maak wil niet zeggen dat dit ook voor jou of de persoon die jij kent kan werken. Ieder gehoorverlies is weer anders. Mocht je na het aanhoren van mijn verhaal denken: “Ik wil hier meer over weten maak dan een afspraak met je huisarts en vraag om een verwijzing naar een KNO-arts. Mocht je op de Isala Zwolle aangewezen zijn maak dan een afspraak met de KNO-arts dr. Det-Bartels. Uiteraard ben ik na deze meting ook beschikbaar voor vragen van mensen die of zelf enkelzijdig horend zijn of iemand kennen die enkelzijdig horend is.”
Indien nee: gelukkig maar.
Wil iedereen die wel eens gehoord heeft van een bot verankerd hoortoestel (Baha) zijn of haar hand opsteken?
Als er mensen zijn die er wel van gehoord hebben vul mij gerust aan indien ik iets niet vertel wat eigenlijk wel verteld zou moeten worden.
Als er geen mensen zijn die ervan gehoord hebben:
Dan gaat er nu heel veel informatie op jullie af komen. In ongeveer 10 minuten tijd vertel ik mijn verhaal van gehoorverlies en de ontdekking van de mogelijkheden van de Baha. Dit bestrijkt een tijd van ruim 40 jaar. Veel vertel ik dus niet hahaha.
Misschien hebben jullie wel gehoord dat prinses Beatrix recentelijk aan haar gehoor is geopereerd. De moeder van Koning Willem – Alexander had een cholestatoom. Dat is een hardnekkige vorm van middenoorontsteking, waarbij ontstekingscellen de botjes in het middenoor aantasten. Dat kan leiden tot gehoorverlies.
Als kind heb ik hier ook mee te maken gehad. De ontsteking heeft destijds mijn gehoor dusdanig aangetast dat ze alles opnieuw hebben proberen op te bouwen. Dit hebben ze twee of drie keer geprobeerd. Alle keren is dit uiteindelijk mislukt. De ontsteking was zo heftig dat alles wat er nieuw ingezet was er gewoon weer uitgedrukt werd.
Toen ik zestien jaar was hebben ze bij mij, omdat ze de ontsteking niet onder controle konden krijgen, alles uit mijn rechteroor weggehaald inclusief de ontsteking. Men was bang dat de ontsteking verder het hoofd in zou groeien. Ze noemen dit een radicale holte. Heden ten dage zou men dit niet meer zo oplossen zo vertrouwde mijn huidige KNO-arts mij toe.
Vanaf dat moment was ik gehandicapt. Met vallen opstaan heb ik daar mee leren dealen en door schade en schande ben ik wijzer geworden. Als je met één oor hoort dan verandert je gedrag, je gaat altijd een positie kiezen waardoor je de ander zo goed mogelijk kan horen. Dat levert soms gênante situaties op. Enkelzijdig horend wordt ook wel eens een onzichtbare handicap genoemd. Immers je ziet niets aan mij? Waar je het wel aan kan herkennen dat iemand enkelzijdig horend is aan het feit dat iemand steeds met zijn hoofd naar een bepaalde kant draait.
Zoals ik al zei door schade en schande ben ik wijzer geworden. In het jaar 2009 ben ik in een werksituatie hard geconfronteerd met mijn handicap. Dit heb ik als uitsluiting ervaren vanwege mijn handicap. Zonder daar verder dramatisch over te willen doen, dit was voor mij persoonlijk een pijnlijke ervaring. Nu kijk ik er op terug als één van de beste dingen die mij is overkomen.
Het was aanleiding voor mij opnieuw contact te zoeken met mijn toenmalige KNO-arts met de vraag of een hersteloperatie mogelijk was. Omdat ze bij mij de buis van Eustachius dicht hebben gemetseld hadden was een hersteloperatie bij mij te riskant.
De KNO-arts vroeg toen aan mij: “Harry heb jij wel eens gehoord van een BAHA? ” Waarop ik zei: “Een BAHA? Nee, daar heb ik nog nooit van gehoord.” Waarop de KNO-arts zijn stoel omdraaide en hij iets van een tafel pakte op een stalen pen en tegen mij zei: “Kijk dit is een Baha, ik denk dat dit ook voor jou kan werken.”
Laat de Baha zien aan de deelnemers.
Hij keek mij aan en zei: “Ik zie je glimlachen.” Waarop ik zei: “ja als er een oplossing is dan heel graag.” Vanaf dat moment ben ik een traject ingegaan verder te onderzoeken of deze techniek ook echt bij mij werkte en of ik het ook echt zou willen. Het heeft namelijk wel wat gevolgen.
In mijn schedel hebben ze een schroef vastgezet van het metaal soort titanium. Titanium heeft de eigenschap te vergroeien met beenmerg. Dit is een kleine ingreep die zowel onder plaatselijke verdoving kan als algehele verdoving.
Vraag: enig idee waar deze techniek vandaan komt? Antwoord kaakchirurgie.
Laat de schroef zien.
Op deze schroef kan ik de Baha vastklikken.
Laat de drukknop zien en klik de Baha vast op de schroef.
De techniek is als volgt: geluid is trilling. De processor geeft de trilling door aan de schroef. De schroef geeft het weer door aan de schedel, de schedel aan het slakkenhuis en het slakkenhuis geeft dit weer door aan de gehoorzenuw en zo hoor ik weer.
De Baha heeft drie standen. Stand één is voor een één op één gesprek, stand twee voor een wat rumoerige omgeving en stand drie voor muziek.
Laat het zien hoe je de Baha op verschillende standen kan zetten.
Naast de Baha maak ik ook gebruik van de resound multi microfoon. Dit is een microfoon die ik bijvoorbeeld in een restaurant kan gebruiken. Een voorbeeld: als vader van drie kinderen vind ik het gezellig samen met mijn kinderen uit eten te gaan. Echter zo met z’n vieren aan een tafel blijft het voor mij lastig het gesprek goed te kunnen volgen. Iemand die met twee oren kan horen kan achtergrondgeluid weg drukken en inzomen op een gesprek. Dat lukt mij niet.
De resound multimicrophone doet dat voor mij.
Laat de microfoon zien.
De microfoon leg ik op tafel en deze microfoon pakt het gesprek op wat aan tafel plaats vindt en via blue tooth brengt dit apparaat het gesprek naar de Baha. Het apparaat heeft een bereik van ongeveer 30 meter. Je kan het dus ook heel goed gebruiken tijdens een les of college.
Het brengt soms ook grappige situaties met zich mee. Samen met mijn kinderen was ik een keer uit eten op een gegeven moment zei ik: “eeeuuuhmmm ik moet even naar het toilet.” Terwijl ik weg liep en op ongeveer twintig meter afstand was, hoorde ik mijn dochter zeggen: “papa ik zet de microfoon even uit we willen het even over jou hebben” (gelach hahaha.)
De Baha heeft er ook voor gezorgd dat ik te maken kreeg met een gedrag verandering. Immers ik hoef minder mijn best te doen de ander goed te kunnen verstaan. Daar moet ik nog steeds wel aan wennen. Nog steeds ben ik geneigd dat mensen altijd links van mij staan en of zitten. Dit is dus eigenlijk niet meer nodig. Ook heb ik gemerkt dat muziek maken en luisteren voor mij een andere betekenis heeft gekregen. Muziek raakt ontroerd mij meer dan voorheen. Kortom de Baha heeft de kwaliteit van mijn leven vergroot, het blijft echter een hulpmiddel.
Vragen?
Dreamin Man 