Met deze blog wil ik u onder meer meenemen in mijn fiets avonturen en mijn groei in het leveren van mijn bijdrage aan een leefbaar inkomen en vakantie reizen voor iedereen.
Wij hier in Zwolle kunnen er niet meer omheen. De Pasarelle. Wat een spektakel. Ingenieus bouwwerk. Dit zal nog wel even na-ijlen en wellicht nog ergens goed worden gekopieerd. Of is de Passarelle die in Zwolle nu wordt gebouwd al ergens in gebruik? Wie het weet die mag het zeggen.
Als u in de gelegenheid bent raad ik u als lezer aan ter plekke eens te gaan kijken. Het is geweldig dit van dichtbij te zien.
Terwijl ik deze blog intik luister ik naar een cd van The Prodigal Sons ” In the eye of a Stranger “. De laatste tijd zie ik steeds vaker op de website van Erwin Nyhoff staan : ” Erwin Nyhoff plays Erwin Nyhoff. ” Deze cd : ” In the eye of a Stranger “, heeft voor mij een belangrijke betekenis gekregen in mijn leven.
Erwin bedankt voor jouw muziek. Blijf ons verassen!
Recentelijk heb ik mijzelf een radio – cd speler cadeau gedaan. Daar was een aanleiding voor. Hoewel ik eigenlijk nooit meer een cd koop heb ik dat recentelijk wel gedaan.
Na het concert van Ellen ten Damme in Zwolle.
Wat was dat machtig mooi.
Toen ze in corona tijd tijdens de Tour France live optrad in de avond etappe besloot ik ooit een keer een concert van haar mee te willen beleven.
Geweldige perfomance!
Komende vrijdag eet ik weer mee in het eetcafe de Balie in Holtenbroek. U als lezer kan dat ook. Het is er vaak gezellig druk en de bewoners in Fermate vinden het leuk als er gasten mee eten.
Gistermorgen kwam een collega in de fietswerkplaats van vakmensen opgetogen vertellen wat hij had gezien. Dat wekte mij nieuwsgierigheid. Wat een spektakel. Terwijl ik daar stond te kijken bekroop mij het gevoel ” Zo’n brug gun ik meer mensen …….”
Door een kijker werd mij verteld dat brug maar liefst twaalf meter breed wordt……
Vandaag heerlijk even gefietst. Een fiets met klikpedalen en een plat stuur. Onderweg dacht ik nog wel een paar keer aan al die mensen die nu met @Ridealong in Spanje zitten. Wat zal dat heerlijk zijn, de zon, de warmte, de bergen…..
Het blijde vooruitzicht wat mij streelt.
Tips voor een fiets met klikpedalen en een krom stuur zijn welkom. Onderweg heb ik even een kop koffie gedronken bij inloophuis De Bres en ” mijn verdriet ” dat ik nu niet in Spanje zit even kunnen delen.
Morgen had ik eigenlijk mijn eigen rondje Luik – Basten Aken – Luik maar dan anders willen fietsen. Echter gezien de weersvoorspellingen voor morgen heb ik mijn plannen bij gesteld. Het wordt in de ochtend een kleine ronde op de fiets en in de middag ben ik vrijwillger in De Enk te Assendorp.
Tijdens de doorstart van de Stadshagen Run in het jaar 2023 wandelde ik als initiatiefnemer van deze loop over het terrein in het Twistvlietpark. Wat genoot ik ervan dat mijn “droom” lijkt uit te komen. In het jaar 2005 had ik in een schrift geschreven: “wat wil ik creëren? Een Stadshagen Run wat ieder jaar weer terugkomt. ” Mede door corona leek alles stil te komen vallen.
Het lijkt erop dat de energie nu de goede kant oprolt. Daar ben ik dankbaar voor omdat ik zie en merk dat er verbinding ontstaat tussen mensen. Mede door dit evenement.
Toen ik vorig jaar door het Twistvlietpark wandelde kwam ik in contact met Berthold Berger. Wie kent hem niet. BBlopers, je komt ze echt overal tegen. Nu heeft Berthold samen met een aantal mensen een sportdank ontwikkeld. Deze mocht ik testen. Dat heb ik gedaan. Vooral tijdens het fietsen en na het fietsen. Energy Carbo + citroensmaak. Wat ze erin hebben gestopt dat weet ik niet precies. Persoonlijk vond ik het een lekker sportdrankje. Wat je bij andere sportdranken nog wel eens hebt is dat het pikkerig is. Deze is dat totaal niet.
Ook de recovery Protein Boost Vegan tropical smaak voor na het sporten is mij goed bevallen. Eén min puntje vind ik dat je in de grote pot niet met je hand in kan komen. Nu zijn mijn handen ook wel redelijk fors, dat zou mijn tip zijn.
Verzin daar iets op.
De sportdrank is onder andere te koop bij de Jumbo in Holtenbroek. Vanuit de muziekwijk Holtenbroek zeg ik: “Probeer het gewoon eens een keer uit. Daar krijg je zeker geen spijt van!”
Vanmiddag was het dan zover. Samen met mijn running therapeute van Buuurtzorg-t heb ik de Peperbus beklommen. Dat was nog een hele klim kan ik je vertellen. Tijdens het beklimmen hadden we mooie gesprekken. Onder andere over mijn toekomstplannen. Wel of niet gaan verhuizen. Mijn werk bij Vakmensen. Uiteraard ook over hardlopen en vooral dan ook hoe weer te beginnen met hardlopen.
Moest daarbij denken aan wijlen Wijnand Richter die op zijn 65e begon met hardlopen.
Graag wil ik dit jaar een aantal vijf km loopjes doen. Het moet mogelijk zijn. Is het wel haalbaar de Munnikenslagloop in Rouveen? De Salverdaloop in Berkum dat zal geen probleem worden. Denk ik. De vijf km van de Stadshagen Run zal ook geen probleem worden. De vijf km crossloop in Luttenberg lijkt mij ook erg leuk te doen.
Terwijl we op de Peperbus wandelden hadden we een mooi gesprek met een prachtig uitzicht.
Mijn running therapeute gaat nu eerst op vakantie en daarna heeft ze een interne training. Misschien wel de nieuwe running therapie training hahahaha.
Ook hebben we teruggekeken op dat wat gepasseerd is. Boven op de Peperbus zei ik dat ik geleerd heb dat dankbaarheid de kernwaarde van het leven is. Het is niet altijd makkelijk in rot situaties toch dankbaar te blijven. Toch blijf ik het proberen.
Een beter KEUZE zie ik niet.
Zonder DANKBAARHEID geen GELUK.
Natuurlijk zullen er ook situaties komen waarin ik het moeilijk vind iets te benoemen waar ik dankbaar voor ben. Gelukkig heb ik inmiddels een dankboek met ruim 65 pagina’s met aantekeningen waar ik dankbaar voor ben geweest.
In de muziekwijk Holtenbroek zit Emilia regelmatig bij de Jumbo Holtenbroek op een stoeltje. Ze verkoopt daar de Herbergkrant. Regelmatig koop ik een krantje van haar. Vandaag had ze nog maar één krant. Die wilde ze niet meer verkopen. Mede daarom werd het tijd voor een gesprek met haar. Een nieuw verhaal.
Als ik haar vraag of ze mee wil werken aan een interview voor de Herbergkrant zegt ze: “Ja, dat is goed.” We besluiten binnen bij bakkerij Gorka te gaan zitten. Terwijl ik een kop thee voor haar bestel en een kop koffie voor mijzelf, zie ik haar vragende blik. Ze begint in een taal tegen een medewerker van Gorka te praten die ik niet versta.
De medewerker van Gorka vertelt mij dat Emilia zich afvraagt wat de bedoeling is. Aan de medewerker leg ik uit dat ik een verhaal met een foto van haar wil maken voor de Herbergkrant. Dan gaan ze weer over in de taal die ik niet versta en zegt Emilia: “Dat is goed.” Als ik haar vraag in welke taal ze nu met elkaar spraken zegt ze: “Ik kom uit Bulgarije en ik spreek Bulgaars en een klein beetje Turks.”
We raken verder in gesprek. Soms is het door de taalbarrière een beetje zoeken of we elkaar wel goed verstaan. Daarom wil ik Google translate erbij pakken. Helaas op dat moment heb ik geen internetverbinding met mijn mobiele telefoon. We praten verder en Emilia zegt: “Als het heel koud is en heel hard regent dan ga ik geen krant verkopen. In de kou zitten is gewoon niet fijn.”
Het ijs lijkt gebroken en Emilia begint te praten. Ze vertelt dat haar moeder tachtig jaar is en dat ze vier kleinkinderen heeft. Het geld wat ze met het verkopen van de Herbergkrant verdient gebruikt ze voor een spaarplan. Ze wijst op haar gebit en zegt: “Op dit moment ben ik aan het sparen voor een prothese. Dat wil ik door een tandarts in Bulgarije laten doen. De tandarts in Nederland begrijp ik niet goed.”
Als ik haar vraag wil je nog iets tegen de lezers zeggen? Zegt ze : “Ja ”, ze neemt nog een slokje van haar thee en kijkt mij met een glimlach aan en zegt: “Iedereen die mij geholpen heeft wel ik heel hartelijk bedanken.”
Als ik verder vraag zegt Emilia: “Niet meer vragen. Nu is genoeg.” We spreken af dat ik haar op de hoogte hou of en wanneer zij in de Herbergkrant komt te staan. Ze knikt mij vriendelijk toe en zegt: “ Bedankt voor de thee.”
Dreamin Man 