Gisteren tweede paasdag ben ik gestart met mijn training op mijn zesdaagse fietsvakantie later deze maand. Mijn eigen bedachte rondje Luik – Basten Aken – Luik, maar dan anders. Onderweg heb ik een jeugdvriend bezocht in Rouveen. We hebben veel bijgepraat en veel met elkaar gedeeld.
Herinneringen opgehaald aan gezamenlijke vakanties, over onze kinderen, over zijn pasgeboren kleinkind. Vol trotst vertelde hij dat hij vernoemd was. Zijn poging afgelopen jaar een kerstpakket te bezorgen bij mij. Zeer waarschijnlijk lag ik toen op dat moment te slapen en lag ik op mijn linker oor. Ik hoor met één oor, als ik dan op mijn linker oor lig en ik slaap dan hoor ik de bel niet. Er wordt aan gewerkt dit in de toekomst te voorkomen.
Er komt een sleutel locker zodat een aantal mensen altijd binnen kunnen komen bij mij. Zo ook hij want zo’n kerspakket wil ik niet nog een keer mislopen hahahaha. Binnenkort gaan we naar concert. Het Pink Floyd project waar ex gitarist van de Prodigal Sons – Henk Bennen – zijn naam aan heeft verbonden. In de jaren 90 was ik er bij in Berlijn. Eén van de mooiste concert ervaringen die ik heb meegemaakt tot nu toe. Staat in mijn top 10.
Mijn eigen rondje Luik – Basten Aken – Luik ging via Brasserie Dunnik – Het Vergulde Ros – Brasserie Dunnik. Daar ik dit vol wil houden heb ik een stempelkaart in het leven geroepen. Iedere keer dat ik het rondje fiets vraag ik bij Brasserie Dunnik en het Vergulde Ros of ze mijn stempelkaart willen aftekenen.
Dankbaar ben ik dat ze daar aan mee willen werken.
Gisterochtend was Brasserie Dunnik te Zwolle nog niet open. Bij het vergulde Ros aangekomen was het een gezellige drukte. Na een lekkere hap toog ik weer verder op de fiets. Ter hoogte van de Zwarte Dennen voelde ik de lucht uit mijn achterband weglopen. Dat werd dus band plakken. Het gaatje zat op een lastige plek.
Twee keer bleef de plakker niet zitten. Dat was balen.
Uiteraard kon ik natuurlijk iemand bellen met de vraag of iemand bereid was mij even op te halen. Het was Tweede Paasdag dus ik dacht : “Iedereen heeft vast vandaag zo zijn eigen plannen, daarbij als ik straks met fietsvakantie ben in Spanje en ik krijg panne zal ik het ook zelf moeten oplossen.”
Een mooie generale repetitie voor mij dus. Vanaf Lankhorst ben ik met de fiets aan de hand terug gewandeld naar Zwolle. Al wandelend langs de A28 viel het mij op hoe mega druk het was op de snelweg.
Echt ongelovelijk. Als dit vooruitgang is? Krijg steeds meer gevoel voor de mensen die de A12 soms blokkeren.
Toen ik Zwolle naderde heb ik de korste weg naar huis genomen. Alleen het vergulde Ros heeft mijn stempelkaart afgetekend. Hopelijk zien ze het bij Brasserie Dunnik het door de vingers dat ik niet meer heb laten afteken en krijg ik als nog mijn stempeltje. (-;
Dreamin Man 